Δεν αξίζουν όλοι τη συγχώρεση.

Και με ρωτάνε όλοι γιατί δε συγχωρώ εύκολα  και γιατί κρατάω πικρία μέσα μου;

Ξέρεις τι απαντώ;

Απαντώ πως δεν μπορώ να συγχωρέσω κάποιον που δεν έχει μετανιώσει για τα λάθη του.

Κάποιον που δεν έχει καταλάβει τα λάθη του και δεν έχει προσπαθήσει να τα διορθώσει.

Κάποιον στον οποίο έχω δείξει χιλιάδες φορές το δρόμο της συγχώρεσης και πάντα κάτι λάθος προσθέτει αντί να αφαιρεί.

Ναι, η συγχώρεση είναι αρετή και δεν πρέπει να κρατάμε κακία σε κανένα.

Η συγχώρεση όμως δεν εξαρτάται μόνο από μας, εξαρτάται και από τα λάθη των άλλων και από τη συμπεριφορά τους.

Τι κι αν σου ζητάνε συγγνώμη ;

Η συγγνώμη δεν είναι τίποτα πια.

Μια καραμέλα έγινε που την πετάνε από δω και από εκεί. Την πήρες, την κατάπιες και τέλος.

Αύριο την ξέχασες πάλι και έκανες κάτι νέο που προστέθηκε στη λίστα με τα λάθη σου.

“Δεν μπορώ να συγχωρέσω όχι επειδή είμαι κακός άνθρωπος άλλα επειδή ποτέ δεν μετάνιωσες”, τους λέω.

Και η μετάνοια είναι επίσης μεγάλη αρετή. Είναι αρετή μεγαλύτερη ακόμα και από την συγχώρεση. Θέλει θάρρος να παραδεχτείς στον εαυτό σου πως έκανες λάθος και πως οι πράξεις σου έκαναν κάποιον άνθρωπο θυμωμένο ή στεναχωρημένο.

Πως μπορείς να συγχωρείς κάποιον που κάνει ξανά και ξανά τα ίδια λάθη;

Δεν γίνεται.

Άμα το κάνεις ξεφεύγεις από τα όρια της καλοσύνης και φτάνεις στα όρια της βλακείας.

Και δε νομίζω να θες να είσαι βλάκας;

Ναι, είναι αρετή η συγχώρεση σωστά τα έχουμε μάθει, μα πρόσεχε γιατί δεν αξίζουν όλοι την συγχώρεση μας .

Μην γίνεσαι χαλί να σε πατήσουν με ένα συγγνώμη ή ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Χαλάκι στην πόρτα κανενός λοιπόν.

Ακόμα και αν έκανες εσύ το λάθος μην γίνεσαι χαλάκι για χατίρι κανενός.

Η μετάνοια δεν σημαίνει υποταγή. Δεν έχεις μετανιώσει όταν υποτάσσεσαι στον άλλο άλλα όταν τον κοιτάζεις στα μάτια και του εξηγείς πως έκανες λάθος, το αναγνωρίζεις και σου έγινε μάθημα.

Όλα πρέπει να γίνονται με σεβασμό όχι μόνο προς τον άλλον αλλά και προς τον εαυτό μας.

Ο σεβασμός είναι ακόμα μεγαλύτερη αρετή από την μετάνοια και την συγχώρεση. Γιαυτό με σεβασμό πρώτα από όλα, να μετανιώνεις και να συγχωρείς. Με σεβασμό και προς τον εαυτό σου όμως, μην το ξεχνάς.

Της Τζένης Ντεμιράι.

Πηγή