Χαλάρωσε και βρες τον εαυτό σου. Το έχεις ανάγκη.

Της Στεύης Τσούτση.

Μια θάλασσα μπλε στα πόδια σου.
Τριγύρω βράχια που κάποτε, λένε οι ιστορίες των παλιών, φύλαγαν το χωριό από τους πειρατές.
Δυο τούφες πρασινάδες κι ένα σωρό άσπρα σπίτια με μπλε παράθυρα κι αυλές.
Φωτεινές αυλές, φωτεινοί άνθρωποι.
Φυσάει λιγάκι και η θάλασσα στο βάθος της αφρίζει.
Το ιστιοφόρο που ξεκουράζεται στον ορίζοντα δείχνει γυμνό χωρίς πανί.
Απλώνεις τα πόδια στο χαμηλό περβάζι και διπλώνεις τα χέρια τεμπέλικα πίσω από το λαιμό.
Το κεφάλι σου δε βασανίζεται από σκέψεις. Δεν έχεις να αγχωθείς για τίποτα. Όχι σήμερα, όχι τώρα, όχι ακόμη.
Είσαι σε διακοπές.
Και τις χρειαζόσουν.
Δύσκολος χειμώνας φίλε. Δε σου φάνηκε από την αρχή, έτσι όπως έτρεχες να τα προλάβεις όλα.
Εκεί, όμως, προς το τέλος του, το βάρος του σου λύγιζε τις πλάτες.
Μέτραγες μέρες, ώρες, λεπτά για να τελειώσει.
Και νάσαι τώρα. Χαλαρός.
Μεγάλο πράγμα να μην έχεις να νοιαστείς για τίποτα.
Πολύτιμο συναίσθημα εκείνο του κενού από ευθύνες, από ζόρια, από υποχρεώσεις.
Όχι ότι δεν υπάρχουν. Αλλά μένουν πίσω για λίγο.
Κι εσύ βγαίνεις μπροστά.
Η ηρεμία σου έρχεται στην πρώτη θέση των προτεραιοτήτων σου κι αδειάζεις.
Αδειάζεις από αρνητική ενέργεια, αδειάζεις από τρεξίματα που σε στερεύουν από το οτιδήποτε.
Και κάπου εκεί, στη ραστώνη των διακοπών που τόσο πολύ είχες ανάγκη, συναντάς ξανά τον εαυτό σου.
Ναμαι, σου λέει.
Καλώς τον, του απαντάς και χαμογελάς.
Σου έλειψε ο μπαγάσας, είναι η αλήθεια.
Τα έχεις βρει μαζί του εδώ και καιρό και γουστάρεις να κάνετε παρέα. Αλλά τι να κάνεις που δε σ’αφήνει το τρέξιμο.
Χάνεστε ενώ δε θέλετε, όπως γίνεται με τους φίλους που μπλέκουν στα καθημερινά και ξεχνούν να τηλεφωνηθούν.
Σα φίλος αγαπημένος εμφανίζεται κι αυτός, έτοιμος για κουβεντούλα.
Και ξεκινάτε…
Τι πήγε καλά, τι πήγε στράφι, πόσα έκανες και πόσα έχασες, τι πέτυχες και τι όχι.
Αναδρομή στη χρονιά που πέρασε και χαθήκατε μες τις υποχρεώσεις. Κριτική, απολογισμός, ψυχανάλυση.
Όλα μαζί…
Μιλάτε και τελειωμό δεν έχετε. Σου είχε λείψει ο εαυτός σου.
Τον κοιτάς και δεν τον χορταίνεις. Αυτός είναι όμορφος, δίχως μαύρους κύκλους και πονεμένα από την κούραση μέλη.
Είναι φωτεινός και ξεκούραστος, είναι αισιόδοξος και λιγάκι τεμπέλης. Επιβάλλεται, λέει, να είσαι και λίγο τεμπέλης στις διακοπές. Αλλιώς χειμώνας δε βγαίνει.
Μάλλον έχει δίκιο. Όσο το καλοσκέφτεσαι τόσο συμφωνείς.
Χαλαρός λοιπόν και παρέα με τον εαυτό σου.
Κι ας σε μαλώνει. Κι ας σου δείχνει πώς θα μπορούσες να είσαι αν δεν είχες επιτρέψει στο άγχος να σε καταβάλλει συχνά πυκνά.
Διακοπές. Θυμήσου το και μην ψάχνεις τίποτα.
Όλα ας μετακινηθούν για αργότερα. Θα είσαι δυνατός και ξεκούραστος να τα αντιμετωπίσεις.
Τώρα χαλάρωσε.
Κάνε παρέα με τον εαυτό σου και κοίτα να τον απολαύσεις.
Το χρειάζεσαι. Σε χρειάζεται κι αυτός…

διαφορετικό