Μπράβο!!! Άνοιξαν Καταστήματα με «καφέ σε αναμονή» και στην Θεσσαλονίκη!

Ο «καφές που περιμένει» (ή και άλλα προϊόντα) είναι ένας καφές που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τον πληρώσει ο ίδιος

Η ενημερωμένη λίστα καταστημάτων και η ιστορία της ιδέας αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης

Η παράδοση με τους καφέδες σε αναμονή ξεκίνησε στη Νάπολη της Ιταλίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σύντομα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Τι είναι; Δείτε εδώ:

(Λέει ο Δημήτρης Πανέλης που έγραψε και σκηνοθέτησε το παραπάνω βίντεο: «Πριν από λίγους μήνες βρέθηκε μπροστά μου ένα άρθρο για τον καφέ σε αναμονή. Με την οικονομική και κοινωνική κρίση να βαθαίνει όλο και πιο πολύ, η ανάγκη για την υλοποίηση της ιδέας μεγάλωνε. Ένα βράδυ μετά από πολλές ώρες μαθημάτων στη σχολή, πρότεινα στους συμφοιτητές μου ένα τρόπο να κάνουμε γνωστό τον καφέ της αναμονής σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας. Με αγάπη λοιπόν και χωρίς ούτε ένα ευρώ φτιάξαμε αυτό το βίντεο. Το πρώτο βήμα έγινε. Το επόμενο είναι στο χέρι σας. Η ιδέα θα παραμείνει στη φαντασία μας και μόνο αν δεν δράσουμε από αύριο κιόλας. Υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες και εκατομμύρια άνεργοι όπου ακόμα και μια φραντζόλα ψωμί την ημέρα μπορεί να τους ελαφρύνει το βάρος. Επειδή ίσως δεν συμβαίνει στο δικό σου σπίτι, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει στο σπίτι του γείτονά σου. Μια αφορμή ακόμα να έρθουμε πιο κοντά σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, βοηθώντας ο ένας τον άλλον καθημερινά με τον πιο απλό τρόπο.»)

Στο Facebook Page Καφές Σε αναμονή (Θεσσαλονίκη) υπάρχει η ενημερωμένη λίστα με τα καταστήματα που εφαρμόζουν τον Καφέ Σε Αναμονή στην Θεσσαλονίκη – μέχρι στιγμής:

Δυτικά
Θεσσαλονίκη, Εύοσμος Καραολή και Δημητρίου 132 ” Δώρα Γης”
Θεσσαλονίκη, Κορδελιό, Παύλου Μελλά 30 “Alluere”
Θεσσαλονίκη, Εύοσμος ,Αγ.Δημητρίου 25 ¨Αστεράκια παιδότοπος

Κέντρο

Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνου Μελενίκου 32 Battlenet 3D
Θεσσαλονίκη, Αντιγονιδών με γωνία Κρυστάλη. SEVEN 2 SEVEN
Θεσσαλονίκη, Δεσπεραί 23, “Ηλιοτρόπιο”
Θεσσαλονίκη, Δημητρίου Γούναρη 51 “Μανιφέστο”
Θεσσαλονίκη, Προξένου Κορομηλά 47, “Νερό που καίει”
Θεσσαλονίκη, Μητρ. Γενναδίου 16 & Ιουστινιανού 22 Basta,

Θεσσαλονίκη, Κάτω Τούμπα, Διστόμου 21, “Χαΐνης”

Ανατολικά
Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά, Koμνηνών 86, “MarSo Fun Coffee”
Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά, Χιλής 45, Κοιν.Σ.Επ “Δημιουργίες”
Θεσσαλονίκη, Καλαμαριά Ελευθερίου Βενιζέλου 26, Κηφισιά Raphael

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΙΔΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΆΤΩΝ απ’ το Καφές Σε αναμονή (Θεσσαλονίκη)

Πρώτα Δείτε το παραπάνω video

Aναρτήστε μια πινακίδα (ή δύο) με κιμωλία κατά προτίμηση, σε εμφανές σημείο-έξω ώστε ενημερώνονται άπαντες και ειδικά αυτοί που το έχουν ανάγκη.
Καρτελάκια-διαφημιστικά στα τραπεζάκια είναι καλό να υπάρχουν.
Όσα προϊόντα πιστεύετε εσείς είναι καλό να προσφερθούν,να τα προτείνετε στον κόσμο.
Δεν είμαστε ΜΚΟ, τα γραφεία μας είναι ο δρόμος με τον κόσμο, συνεπώς, δεν υπάρχει αίτηση-εγγραφή-συνδρομή. ΑυτοΟργάνωση κσι μόνο.
Θα χαρούμε να μας στείλετε 4-5 φωτό απο το κατάστημα σας με τα στοιχεία σας, ώστε να σας καταχωρίσουμε διπλά. Μία στον κατάλογο Θεσσαλονίκης και μία ανεξάρτητη σαν ανάρτηση.

Είχα ζήτησα απ’ το περιοδικό δρόμου “σχεδία” (που βοηθάει έμπρακτα τους άστεγους/άπορους) και την Μαρία Μανωλέλη να μου πουν περισσότερα πράγματα γι’ αυτήν την πρωτοβουλία που τώρα γίνεται και επισήμως στην Θεσσαλονίκη. Να τι μου είπαν:

Οι λεπτομέρειες και τα μικροπράγματα είναι αυτά που μπορούν να δώσουν χρώμα σε μια ημέρα και να φτιάξουν τη διάθεση. Ένα μικρό «κάτι». Όπως ένα καφεδάκι. Ένα κέρασμα. Μια απλή κίνηση αγάπης και αλληλεγγύης.

Ένα κίνημα που ξεκίνησε από τα εργατικά καφενεία της Νάπολι πριν από έναν αιώνα, «φούντωσε» μέσω του διαδικτύου τα τελευταία χρόνια και εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη και –μέσω του περιοδικού δρόμου «σχεδία»- έφτασε και στην Ελλάδα.

Ο «καφές που περιμένει» («suspended coffee» είναι ο όρος στα αγγλικά και «caffé sospeso» στα ιταλικά) είναι ένας καφές που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη ενός καφενείου ή μιας καφετέριας, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τον πληρώσει ο ίδιος.

Η ιδέα είναι απλή και ταυτόχρονα σπουδαία. Ο πελάτης παραγγέλνει έναν καφέ της προτίμησής του, αλλά πληρώνει άλλον έναν. Ο καταστηματάρχης βάζει τα λεφτά από τον καφέ που πληρώθηκε, χωρίς να έχει σερβιριστεί, σε ένα ειδικό κουτί το οποίο απ’ έξω γράφει «Καφές που περιμένει» ή σημειώνει σε έναν αναρτημένο πίνακα τον καφέ που προπληρώθηκε.

Το αληθινό σενάριο είναι ότι κάποια στιγμή θα μπει ένας άνθρωπος στο μαγαζί και θα ρωτήσει αν υπάρχει διαθέσιμος «καφές που περιμένει». Προορίζεται για έναν συνάνθρωπό μας που η ζωή τον πήγε σε δύσκολα μονοπάτια με αποτέλεσμα να είναι άπορος, άνεργος ή άστεγος και να μην έχει τη δυνατότητα ούτε για αυτή τη μικρή καθημερινή απόλαυση. Ο καταστηματάρχης σερβίρει τον καφέ που έχει ήδη προπληρωθεί.

Είναι ένα κέρασμα σε έναν άγνωστο φίλο ή φίλη που δεν έχει «ούτε για καφέ».

Είτε είναι μια ιδέα που στην πλήρη ανάπτυξη της και εφαρμογή της θα μπορεί να «κερνάει» καφέ και φαγητό άτομα που ανήκουν σε κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες είτε είναι μια ουτοπία που έχει πιστέψει μια ομάδα ονειροπόλων είναι σίγουρα ένα σχέδιο που πρέπει να τρέξει! Να το στηρίξουμε και να το δούμε να αγκαλιάζει τους συμπολίτες μας που βρίσκονται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Πόσο συχνά σου δίνεται η ευκαιρία να δώσεις μια ευκαιρία; Πόσο συχνά έχεις τη διάθεση να αλλάξεις μια διάθεση;
Ο καφές σε αναμονή δεν είναι απλά ένας καφές είναι ένα μεταδοτικό παιχνίδι με μαγικά αποτελέσματα.

Το ακατόρθωτο γίνεται εφικτό, μια καλή αρχή που μαζί με άλλες ενέργειες και πρωτοβουλίες έρχονται να πείσουν πως ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν είναι μονόδρομος και πως η ανθρωπιά αν και δε βρίσκεται στην πιο δυνατή της έκφανση είναι εκεί. Συχνάζει σε μικρά καφέ, σε όμορφα μπαρ, συνοδεύεται από ωραίες μουσικές, από ήχους ποτηριών που τσουγκρίζονται και κουβέντες που δεν ειπώθηκαν ακόμα.

Κεντρικός στόχος της πρωτοβουλίας είναι να λειτουργήσει ο «καφές που περιμένει» σε επίπεδο γειτονιάς. Να ανοίξουν οι πόρτες διαμερισμάτων που μοιάζουν στοιχειωμένα, χωρίς να είναι. Να βγουν οι άνθρωποι από τα διαμερίσματά τους, άνεργοι και στα όρια, κι ας μην έχουν «ούτε για καφέ».

Να βγουν από το σπίτι, να πάνε –χωρίς καμία συστολή- στα καφέ της γειτονιάς. Να πουν μια «καλημέρα», να κάτσουν στο τραπέζι, να απολαύσουν το κερασμένο καφεδάκι που τους περιμένει. Να πουν μια κουβέντα. Να νιώσουν ενεργοί, ζωντανοί, ορατοί. Φίλοι.

Ο «καφές που περιμένει» είναι μια ολόκληρη κοινωνική διαδικασία, στην πραγματικότητα. Μια άλλου τύπου απόλαυση που την έχουμε ανάγκη όλοι.

Πηγή