Αξίζει για τον έρωτα να γίνεσαι κουκίδα στο χάρτη.
Της Στεύης Τσούτση
Τόσα χρόνια λες για τον έρωτα.
Δίνεις ορισμούς, περιγραφές και συντεταγμένες. Και κάθε φορά συνειδητοποιείς ότι κάτι σου λείπει. Κάτι έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα. Να την κάνει πιο φωτεινή. Να της βάλει κι άλλα χρώματα στην παλέτα.
Έρωτας.
Κανείς ποτέ δε θα καταφέρει να τον νιώσει σε όλο του το μεγαλείο. Δε θα καταφέρει να βρει όλες εκείνες τις λέξεις που θα φτιάξουν το ομοίωμα του, θα περιγράψουν το χνάρι του.
Δύσκολος είναι.
Αχανής. Μυστηριώδης.
Γι’ αυτό και πάντα νικητής.
Πάντα.
Σε ρωτούν και λες πως δεν κατέχεις. Είπες τόσα κατά καιρούς για δαύτον που στέρεψες.
Τον είπες μάγο, κλέφτη, πολέμαρχο και στρατηλάτη. Τον είπες ψεύτη, τον είπες και υποκριτή.
Μόνο που δε στάθηκες ποτέ σε καμιά λέξη. Ίσως γιατί στο βάθος ήξερες πως όλες ήταν αλήθεια. Όπως όλες ήταν και ψέμα συνάμα.
Απόψε έχει το μεγάλο φεγγάρι του Αυγούστου.
Κι εσύ έγινες κουκίδα στο χάρτη και ταξιδεύεις. Για να δεις την τελευταία, τη μεγαλόπρεπη πανσέληνο του καλοκαιριού, αγκαλιά με τον άνθρωπο που αγαπάς. Κι απόψε, ξέρεις πως πριν φέξει, εσύ θα έχεις κι άλλες τόσες λέξεις, άλλες τόσες εικόνες να προσθέσεις σαν σε ρωτούν τι είναι αυτός ο έρωτας. Και πολύ καλά θα κάνεις. Γιατί πάνω από όλα ο έρωτας είναι στιγμές. Είναι εκείνες οι μοιρασμένες ώρες που κανείς δεν μπορεί να στις κλέψει. Κανείς δεν μπορεί να στις στερήσει.
Είναι απλά δικές σου. Μελλοντικά ενθύμια της καρδιάς και του μυαλού σου.
Αν ρωτήσεις εμένα, θα σου πω πως απόψε θέλω να χυθώ στα βότσαλα, με τα πόδια γυμνά να τα χτυπά το κύμα. Θα μυρίζω την αλμύρα και το φθινόπωρο που δεν αργεί να έρθει. Κάποτε τον μισούσα το Σεπτέμβρη. Πάντα τον συνδύαζα και με ένα τέλος. Μια δική μου τελεία που συνοδευόταν με πόνο.
Αλλά πια δε με πειράζει. Ας τελειώσει το καλοκαίρι. Ας έρθει το φθινόπωρο και μετά από αυτό ο χειμώνας. Δε με νοιάζει.
Τούτη η φεγγαράδα θα έρθει να μου φέρει μιαν ανάμνηση ακόμη.
Μια τόση δα απειροελάχιστη στιγμούλα, δική του και δική μου… Δική μας…
Η Αντιγόνη σήμερα μου είπε πως δεν επιτρέπεται να αφήνω να χάνονται οι στιγμές. Γιατί η ζωή δεν πιάνεται φίλη και δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου φέρει το επόμενο δευτερόλεπτο.
Κι είχε δίκιο…
Γι’ αυτό σε τούτη δω τη φεγγαράδα θα δώσω την αξία που της πρέπει. Και θα την ερωτευτώ σαν να ήταν η τελευταία. Και ξανά μέχρι την επόμενη. Και πάλι και πάλι. Και σαν γεμίσει το ημερολόγιο των στιγμών μου, θα φτιάξω κι άλλο. Και ξανά… Κι όσο αντέχω…
Το ίδιο λέω να κάνεις κι εσύ. Να ξαμοληθείς και να ξαπλώσεις όπου βρεις. Αρκεί να έχεις ξέσκεπο ουρανό πάνω από το κεφάλι σου. Κι απόλαυσε τούτη τη μαγική στιγμή της πλήρωσης του σύμπαντος.
Και που ξέρεις;
Μαζί με το φεγγάρι μπορεί να νιώσεις πλήρης κι εσύ. Κι αν όχι, αν απέχεις από κείνη τη γλυκιά πλήρωση που μόνο ο έρωτας σου φέρνει, ίσως το φεγγάρι, μέσα σε όλη τη μαγεία του, να σου δείξει το δρόμο που ζητάς.
Εγώ στο εύχομαι…
Ολες οι Ειδήσεις
- Τραγωδία στη Νότια Αφρική: Λεωφορείο έπεσε από γέφυρα – 45 νεκροί, επέζησε μόνο ένα παιδί
- Βουλή: Καταψηφίστηκε η πρόταση δυσπιστίας για τα Τέμπη από 159 βουλευτές
- Βελόπουλος για Τέμπη: Να μάθει ο Ελληνικός λαός τους αυτουργούς της συγκάλυψης του εγκλήματος
- Ραφήνα: «Ήμουν τυχερή, μπορούσα να πάθαινα κάτι χειρότερο» αναφέρει η γυναίκα που την δάγκωσαν 2 σκυλιά
- Ανοιξιάτικος αύριο Παρασκευή ο καιρός σε όλη τη χώρα με θερμοκρασίες μέχρι και 26 βαθμούς Κελσίου
- Βουλή: Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη για την πρόταση μομφής – Δείτε live
- Πάτρα: «Μαύρισε το χέρι μου, είχε μουδιάσει μέχρι τον ώμο και έτρεμε» – Συγκλονίζει ο 17χρονος μαθητής που έπαθε ηλεκτροπληξία
- Ελένη Ανουσάκη: «Οι ομoφυλόφιλoι ήταν διακριτικοί άνθρωποι, τότε δεν ήταν ξεσαλωμέvοι»