Αθήνα 2004, Αθήνα 2015…Οι φωτογραφίες της ΝΤΡΟΠΗΣ!

Σαν σήμερα πριν 11 χρόνια έγινε η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, μια πόλη που δεν θυμίζει σε τίποτα όσα ζούσαμε το 2004…

Από τις 5 Σεπτεμβρίου 1997, όταν ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ είχε ανακοινώσει ότι η Αθήνα θα διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όλοι περίμεναν αυτή τη μεγάλη στιγμή. Εκείνο το «μαγικό» καλοκαίρι είχε ανοίξει με την απίστευτη κατάκτηση του Euroκαι θα ολοκληρωνόταν με τη μεγαλύτερη γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού. Η τελετή έναρξης, όπως και η τελετή λήξης, ήταν φαντασμαγορική και θεωρείται πως είναι μια από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη όλων των εποχών στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Αθήνα επιλέχθηκε να διοργανώσει για δεύτερη φορά Ολυμπιακούς Αγώνες, του 2004, με ψήφους 66 έναντι 41 της Ρώμης. Με την ψυχή στο στόμα και με μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό έγιναν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας (13 – 29 Αυγούστου), που έπεσαν θύμα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου και της τρομοφοβίας ως προς την προσέλευση θεατών από το εξωτερικό. Μασκότ των αγώνων, ο Φοίβος και η Αθηνά, αρχαίες κούκλες, που εκτός από τις λατρευτικές τους χρήσεις ήταν επίσης και παιχνίδια.

Από τους 264 αθλητές από 14 χώρες το 1896, η Αθήνα φιλοξένησε 10.625 αθλητές (6.296 άνδρες και 4.329 γυναίκες) από 201 χώρες. Το αγώνισμα της σφαιροβολίας δεν έγινε στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά στην Αρχαία Ολυμπία. Οι ΗΠΑ κατέκτησαν τα περισσότερα μετάλλια (103), έναντι 92 της Ρωσίας.

Η χώρα μας πανηγύρισε 6 χρυσά (Φανή Χαλκιά στα 400 μ. μετ’ εμποδίων, Αθανασία Τσουμελέκα στο βάδην, Θωμάς Μπίμης και Νίκος Συρανίδης στις καταδύσεις, Ηλίας Ηλιάδης στο τζούντο, Σοφία Μπεκατώρου και Αιμιλία Τσουλφά στην ιστιοπλοΐα), 6 ασημένια (Αναστασία Κελεσίδου στη δισκοβολία, Παρασκευή Δεβετζή στο τριπλούν, Νίκος Κακλαμανάκης στην ιστιοσανίδα, η ομάδα υδατοσφαίρισης των γυναικών, Αλέξανδρος Νικολαΐδης και Έλλη Μυστακίδου στο τάε κβο ντο) και 4 χάλκινα (Μιρέλα Μανιάνι στον ακοντισμό, Πύρρος Δήμας στην άρση βαρών, Βασίλης Πολύμερος και Νίκος Σκιαθίτης στην κωπηλασία και Αρτιόμ Κιουρεγκιάν στην ελληνορρωμαϊκή πάλη).

Την παραμονή της τελετής έναρξης ξέσπασε το σκάνδαλο Κεντέρη – Θάνου. Οι δύο ολυμπιονίκες αρνήθηκαν να περάσουν από ντόπινγκ κοντρόλ. Έπεσαν θύματα τροχαίου ατυχήματος με μοτοσικλέτα, το οποίο χαρακτηρίζεται σκηνοθετημένο, και τέθηκαν εκτός αγώνων.

Κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου, ο προπορευόμενος δρομέας, ο βραζιλιάνος Βαντερλέι ντε Λίμα δέχθηκε επίθεση από τον ιδιόρρυθμο ιρλανδό ιερέα Κορνέλιους Χόραν, ο οποίος ήθελε να κάνει γνωστά τα πιστεύω του για το τέλος του κόσμου. Ο βραζιλιάνος δρομέας βρήκε το κουράγιο να τερματίσει τρίτος και να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο.

Το σήμερα…

Το «Αθήνα 2004» ήταν η «χρυσή» ευκαιρία μιας ολόκληρης χώρας να αποδείξει πως τιμά την ιστορία της, τις αξίες της και την κουλτούρα της – που ουσιαστικά είχε χαθεί στα βάθη των αιώνων – αλλά και η ευκαιρία των πολιτικών και κοινωνικών φορέων της να αξιοποιήσουν την διοργάνωση των αγώνων για να βελτιώσουν την κατάσταση και στους δυο τομείς της ζωής των συμπατριωτών τους.

Οι προβλέψεις και οι αριθμοί τους, έδιναν ακόμα μεγαλύτερο τόνο αισιοδοξίας στην επικείμενη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων από την Αθήνα το 2004. Σύμφωνα με όσα αναφέρονταν τότε στον ελληνικό Τύπο, ο «τζίρος» των αγώνων θα ξεπερνούσε το 1 τρισεκατομμύριο δραχμές. Θα δημιουργούνταν 130.000 νέες θέσεις εργασίας. Περισσότεροι από 2 εκατ. τουρίστες θα έμεναν στην Ελλάδα στο διάστημα των αγώνων και θα απέφεραν έσοδα ύψους 42 δισεκατομμυρίων δραχμών. Άνοδο στα έσοδα περίμεναν βιομηχανία (165 δις δραχμές) και ο κατασκευαστικός κλάδος (110 δις δραχμές), ενώ και το κράτος περίμενε αύξηση εσόδων κατά 300 δισεκατομμύρια δραχμές μόνο από την εισροή φόρων!

Πέρα από αυτά, το κόστος της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων υπολογιζόταν ως το 2003 πως δεν θα ξεπεράσει τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Το όλο θέμα βέβαια… τράβηξε για αρκετά χρόνια και μόλις πριν από 3 χρόνια διαβάστηκε το πόρισμα που αποκάλυψε ότι το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας έφτασε στα 9 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία μόλις τα 2,1 δισεκατομμύρια πήγαν στην κατασκευή σταδίων και εγκαταστάσεων. Και φυσικά, η Αθήνα δεν έγινε ποτέ πόλη υπόδειγμα, δεν ακολούθησε ποτέ το παράδειγμα πόλεων όπως το Μόντρεαλ και η Βαρκελώνη και ο ελληνικός αθλητισμός μετά την «έκρηξη» της πενταετίας 2000–2005, πήρε… την κατιούσα.

Το μόνο… κέρδος από την όλη διοργάνωση των Αγώνων για την Ελλάδα, θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν η ανάδειξη της τελετής έναρξης ως της καλύτερης όλων των εποχών στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Η τελετή λήξης δεν ήταν το ίδιο εντυπωσιακή, ενώ και η συγκομιδή μας σε μετάλλια εμφανίστηκε πενιχρή σε σχέση με άλλες παρουσίες της Ελλάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Το αθλητικό κομμάτι, ωστόσο, δεν είναι το κυριότερο πρόβλημα έντεκα χρόνια μετά την τέλεση του κορυφαίου αθλητικού γεγονότος στον πλανήτη από την Ελλάδα. Το θέμα είναι αμιγώς πολιτικό και κοινωνικό και οι επιπτώσεις του «Αθήνα 2004» στη χώρα, άρχισαν να φαίνονται όσο περνούσε ο καιρός.

Η συζήτηση, άλλωστε, που γίνεται κατά καιρούς για το «όργιο» σπατάλης από τους υπεύθυνους, ακόμα δεν έχει οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο, είναι πως ο ελληνικός αθλητισμός και οι Έλληνες πολίτες, βγήκαν χαμένοι από αυτή την ιστορία. Η χώρα δαπάνησε περισσότερα από 9 δισεκατομμύρια ευρώ, για να βρεθεί λίγα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη βαθύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Οι θέσεις εργασίας που είχαν υποσχεθεί οι υπεύθυνοι, έχουν δώσει τη θέση τους σε τεράστια ποσοστά ανεργίας.

Παράλληλα, η εικόνα των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων είναι αξιοθρήνητη και ο ξένος Τύπος σε κάθε ευκαιρία λοιδορεί την Ελλάδα για την κατάντια της. Η χώρα που γέννησε τα Ολυμπιακά Ιδεώδη, τις αξίες και το ευ αγωνίζεσθαι, καταστράφηκε μεταξύ άλλων κι από τη διοργάνωση των Αγώνων. Εμφανίστηκε ανίκανη να χειριστεί σωστά τα στάδια, τα κτίρια, τις υποδομές και όλα όσα θα έπρεπε να «χρησιμοποιήσει» για να κάνει καλύτερη τη ζωή των πολιτών της. Έτσι, δέκα χρόνια μετά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, τα μέρη όπου το «Αθήνα 2004» πήρε… ζωή, θυμίζουν στην καλύτερη… ερημωμένα τοπία και στη χειρότερη… χωματερές…

Καταφέραμε, με λίγα λόγια, να μας φέρνουν ως αντί-παράδειγμα οι πόλεις που πρόκειται να διοργανώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο εγγύς μέλλον, όπως το Ρίο στη Βραζιλία, και να μας κοροϊδεύουν οι μόνιμοι επικριτές μας από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο πλανήτη.

Από τη λάμψη του 2004, περάσαμε στην απόλυτη παρακμή του 2015 σε ό,τι αφορά το θέμα των Ολυμπιακών Ακινήτων. Έτσι, το… μότο των Αγώνων του 2004 που ήταν το «Welcome Home», φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε μόνο για το… χρήμα, το οποίο καλωσόρισαν οι επιτήδειοι που δεν έδειξαν καμία ευαισθησία για όσα ακολούθησαν και «παιδεύουν» δέκα χρόνια μετά τον ελληνικό λαό.

Αντί επιλόγου, ένα βίντεο που αναφέρει πως η διοργάνωση του «Αθήνα 2004» είναι το μεγαλύτερο λάθος στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας…

Πηγή