Απέβαλε το μωρό της αλλά το κράτησε 2 ώρες στην αγκαλιά της πριν φύγει απ΄τη ζωή.

Η απώλεια ενός παιδιού είναι ένα θέμα που δεν έχει πάρει τόσο πολύ την προσοχή που του αξίζει, ίσως επειδή είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε γι’ αυτό.

Παρόλα αυτά, 1 στις 4 εγκυμοσύνες καταλήγει σε αποβολή ή θνησιγένεια, και οι απώλειες αυτές είναι βαθιά οδυνηρές για τους υποψήφιους γονείς. Είναι μια προσωπική τραγωδία που βιώνουν μόνοι τους και αποφεύγουν να μιλούν δημόσια γι’ αυτήν.

Ενώ ήταν ένα θέμα ταμπού για πολλά χρόνια, οι μητέρες αρχίζουν αργά αλλά σταθερά να μιλούν γι’ αυτό.

Μερικές μητέρες μοιράζονται τις ιστορίες με τα παιδιά τους που έχουν γεννηθεί πρόωρα και επέζησαν ή που έχουν συλληφθεί μετά την αποβολή, ενώ άλλες μιλούν για το πένθος που βιώνουν για τα παιδιά που έχασαν.

Στο τέλος, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι όλες αυτές οι γυναίκες λένε τις ιστορίες τους, και δίνουν κουράγιο στις άλλες μαμάδες να μιλήσουν για τις δικές τους απώλειες και εμπειρίες.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τη σπαρακτική ιστορία μιας δυνατής μαμάς, και το μήνυμά της στις άλλες μαμάδες.

Το Σεπτέμβριο του 2016, η Alyssa Young πήγε στο OBGYN για έναν έλεγχο ρουτίνας.

Αυτή και ο σύζυγός της Justin ήταν ανυπόμονοι για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού, ένα κοριτσάκι που είχε ήδη το όνομα Scarlett.

H εγκυμοσύνη της θεωρήθηκε υψηλού κινδύνου, λόγω του ότι η Alyssa έχει εγκεφαλική παράλυση και διαβήτη τύπου 2, αλλά παρόλα αυτά, έκανε τα πάντα για να παρακολουθεί στενά την πρόοδο του μωρού της. Στα τέλη του Σεπτεμβρίου, όλα έδειχναν να βαίνουν φυσιολογικά.

“Την 28η Σεπτεμβρίου είχα ένα υπερηχογράφημα ρουτίνας. Η Scarlett ήταν μια χαρά. Ζύγιζε σχεδόν 400 γραμμάρια και φαινόταν τόσο τέλεια. Ήμουν 19 εβδομάδων και 6 ημερών και απλά πετούσα απ’ τη χαρά μου, ” λέει η Alyssa.

Η Youngs δεν μπορούσε να περιμένει να πάρει στην αγκαλιά της το νέο μέλος της οικογένειας, τη Scarlett. Ο Justin και η Alyssa γνωρίστηκαν πριν από έξι χρόνια, όταν ήταν μόλις έφηβοι.

Η Young γράφει, “Ήμασταν ερωτευμένοι και θέλαμε να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μαζί. Σχεδόν αμέσως μιλήσαμε για το γάμο και τα παιδιά μας. Ναι, ήμασταν νέοι, αλλά ξέραμε τι θέλαμε.”

Αυτό το όνειρο φαινόταν έτοιμο να γίνει πραγματικότητα όταν μια μέρα του Ιουνίου η Alyssa ακολούθησε το ένστικτό της:

“Κάτι στο έντερο μου μου έλεγε ότι έπρεπε να κάνω ένα τεστ εγκυμοσύνης… Άφησα το τεστ στη γωνία του νεροχύτη και ψιθύρισα στο Θεό: «Θεέ μου, σε παρακαλώ ας είναι θετικό, σε παρακαλώ.» Ιδού, είχαν εμφανιστεί οι ροζ γραμμές! Έκλαψα τόσο πολύ από τη χαρά μου εκείνη την ημέρα.”

Όλα έδειχναν να πηγαίνουν ακριβώς όπως τα είχαν προγραμματιστεί, μέχρι την 28η Σεπτέμβριου. Το check-up έδειξε ότι η Scarlett μεγάλωνε κανονικά, αλλά η Alyssa συνειδητοποίησε ότι είχε έναν ασυνήθιστο πόνο από τον υπέρηχο.

Αρχικά, είχε πόνους τους οποίους θεώρησε φυσιολογικούς λόγω εγκυμοσύνης, όμως αυξάνονταν ανησυχητικά, και σταδιακά εξελίχθηκαν σε στομαχικές διαταραχές και πυελικό άλγος.

“Όταν είσαι έγκυος, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις τους φυσιολογικούς πόνους. Ήρθε η Παρασκευή κι εγώ δεν μπορούσα να αντέξω άλλο πια τον πόνο… Την Κυριακή, 2 Οκτωβρίου πήγα στα επείγοντα, στη γενέτειρά μου, γιατί εκτός του ότι πονούσα, είχα αρχίσει να έχω και μια πολύ μικρή αιμορραγία… Η Scarlett ήταν μια χαρά, έτσι μας έστειλαν στο σπίτι μας. Ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν τόσο ανακουφισμένοι. Ευχαριστήσαμε τον Θεό που το κορίτσι μας ήταν μια χαρά. Η Δευτέρα ήρθε και κάλεσα τον γυναικολόγο μου ξανά… Μου είπε ότι όλα όσα βίωνα ήταν φυσιολογικά,” είπε.

Προσθέτει, “Ο κάθε γιατρός με τον οποίο είχα μιλήσει με μέχρι στιγμής δεν φάνηκε να ανησυχεί, έτσι είχα μείνει ήσυχη. Ήξερα ότι τα πάντα θα ήταν μια χαρά. Προσευχήθηκα να είναι πάντα μια χαρά. Προσευχήθηκα πιο δυνατά από ποτέ στη ζωή μου.”

Είχε, όμως, ακόμη το ένστικτο της μητέρας που της έλεγε ότι δεν ήταν όλα καλά.

Τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου, η Youngs έσπευσε στο νοσοκομείο που είχαν επιλέξει για τη γέννηση της Scarlett, που βρίσκεται 45 λεπτά μακριά.

Η Alyssa γράφει, “Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, οι νοσοκόμες μας έκαναν να νιώσουμε άνετα… Όταν ξάπλωσα, ο εφημερεύων μαιευτήρας ήρθε για να μου κάνει μια εξέταση. Μας είπε ότι είχα αναρμόδιο τράχηλο και το σώμα μου προσπαθούσε να αποβάλει το όμορφο κοριτσάκι μας.”

Εκείνος της είπε ότι με αναρμόδιο τράχηλο, θα μπορούσε να κάνει μια διαδικασία για να κρατήσει τον τράχηλο της μήτρας κλειστό, αλλά στην περίπτωση Alyssa δεν θα έκανε διαφορά, και θα μπορούσε να την αποτρέψει από το να μείνει και πάλι έγκυος.

Προσθέτει, “Έκανα ξανά έναν υπέρηχο για σιγουρευτούμε ότι η Scarlett ήταν εντάξει, και ήταν. Ήταν ένα απόλυτα υγιές, πανέμορφο μωρό.”

Το ιατρικό προσωπικό έδωσε στην Alyssa μαγνήσιο, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει την περαιτέρω διαστολή, ελπίζοντας ότι αυτό θα ήταν αρκετό.

Η μικρή Scarlett έδειχνε ακόμα ότι ήταν ένα υγιές και φυσιολογικό μωρό, αλλά γινόταν πολύ μεγάλο για τον τράχηλο της Alyssa, ο οποίος δεν μπορούσε να το υποστηρίξει.

Η ανικανότητα του τραχήλου της μήτρας είναι μια συχνή πάθηση που επηρεάζει 1 στις 100 γυναίκες. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί νωρίς, αλλά μάλλον θα έπρεπε να το είχε καταλάβει νωρίτερα η ιατρική ομάδα της Alyssa, γιατί η εγκυμοσύνη της θεωρήθηκε υψηλού κινδύνου από την αρχή.

Δυστυχώς, παρά το μαγνήσιο, ο τράχηλος της Alyssa συνέχισε να διαστέλλεται την επόμενη μέρα.

Γράφει, “Πραγματικά, δεν θυμάμαι τι ώρα ήρθαν να με εξετάσουν, αλλά ξέρω ότι ήταν νωρίς. Το υπερηχογράφημα έδειξε ότι είχα διαστολή έως 5 εκατοστά και η Scarlett ήταν ουσιαστικά έτοιμη να βγει… ένιωσα σαν να είχα αποτύχει. Ένιωσα σαν να απέτυχα σ’ αυτόν και στην κόρη μας. Το μόνο που μπορούσα να πω ήταν “Λυπάμαι. Λυπάμαι τόσο πολύ.” Και οι δύο μας προσευχηθήκαμε, και κλάψαμε. Πήραμε την οικογένειά μας και τους στενούς μας φίλους για να τους πούμε τα νέα. Τους είπαμε ότι ίσως έπρεπε να έρθουν στο νοσοκομείο. Ήρθαν και μας έδωσαν τόση αγάπη εκείνη την ημέρα. ”

Η Alyssa και ο Justin ήξεραν ότι το κοριτσάκι τους δεν θα επιβιώσει, έτσι είπαν στους φίλους και στους συγγενείς τους να το καλωσορίσουν και να το αποχαιρετήσουν όπως πρέπει.

Ακόμα, προσευχήθηκαν για ένα θαύμα.

Η περιγραφή της Alyssa για τη γέννηση της Scarlett είναι συγκινητική.

Γράφει, “Όταν την κράτησα, σχεδόν δεν μπορούσε ν’ αναπνεύσει. Της είπα ότι την αγαπώ. Όταν βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει και ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το σώσεις, αυτό είναι ένα τρομερό συναίσθημα. Είσαι αβοήθητη. Όλοι την κράτησαν. Όλοι της έδειξαν την αγάπη τους. Αυτό είναι το μόνο που πρόλαβε να γνωρίσει, την αγάπη.”

Η Scarlett επέζησε μόνο για δύο ώρες.

Μπορεί η μικρή Scarlett να μην είχε την ευκαιρία να ζήσει περισσότερο με την οικογένειά της, αλλά η Alyssa δίνει με το κοριτσάκι της ένα δυνατό μήνυμα. Ενθαρρύνει τις άλλες μητέρες να μιλήσουν για την αποβολή και τη θνησιγένεια, και να ανοιχτούν στο θέμα του αναρμόδιου τραχήλου.

Η ελπίδα της είναι ότι με την αύξηση της ευαισθητοποίησης, περισσότερες μητέρες θα εξεταστούν νωρίς, κι έτσι θα σωθούν περισσότερα υγιή μωρά.

διαφορετικό